Oczekiwanie

Błąkam się wśród cieni,w umarłych krainie.
O świecie żywych zapominam,lecz o tej dziewczynie,
Którą tak kochałem,zapomnieć nie mogę.
Gdy słyszę wokół -zapomnij! Dusza czuje trwogę.

Zapomnieć o niej ,to śmierć i duszy mojej.
Zapaść się w stan bezczucia,przejść nicości podwoje,
Gdzie nie ma już wspomnień o miłości cierpieniach.
Popłynąć w bezwymiarze,bezczasie,zanurzony w cieniach,

Tych ,którzy żyli a teraz bez pamięci,
Bez pragnień,bez celu,w wieczność pochłonięci,
Już nie pamiętają czy kiedyś żyli w świecie
pod słońca promieniami ,gdzie pachniało kwiecie.

Tam przeżyli czas swój nie zaznawszy miłości,
Tej co nie przemija ,choć zmurszeją kości.
-Dusza moja pamięta,czym było kochanie.
Żar miłości wypalił w niej wieczne przesłanie,
Dwojga serc zjednoczenia -w nieskończone trwanie.

Znów słyszę wołanie Anioła Zapomnienia
-Zapomnij,przestań cierpieć.Pocóż ci cierpienia.!
Dołącz do dusz szczęśliwych,wyzwolonych z pamięci,
Wznoszących się do sfery gdzie bytują święci.

Spójrz na tę duszyczkę,ma na ciebie chęci.
Chce się z tobą połączyć,wzajem się okręcić.
Z szybkością myśli zwiedzać różne światy.
Widzieć co dopiero będzie ,co było przed laty.

Zapomnij tylko o przeżytym świecie,
Gdzie świeciło słońce i pachniało kwiecie.
Gdzie kochałeś duszę w cielesnym przybraniu.
Zapomnij o tamtym życiu ,o tamtym kochaniu.

-Daremne Aniele twoje napomnienia.
Wolę zostać tu,na początku,w szarej strefie cienia.
Tu zaczekam na złączoną ze mną,w tamtym świecie duszę.
Znów się z nią połączę i razem wyruszę,

W bezkresne,bezwymierne,bezczasowe światy
I znów będzie świeciło słońce i pachniały kwiaty.